ಮಳೆರಾಯ (ಕವಿತೆ) - ವಸಂತ ಪುಂಡಲೀಕ, ಬಾಗೇವಾಡಿ.

ಮೋಡ ಮುಸುಕಿರಲು ನಯನ ಸಂತಸದಿ ಬಾನು ನೋಡಿದೆ, ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಗೆ ಭೂಮಿ ಬೆಂದಿರಲು ಮೋಡ ನೋಡಿ ಸಂತಸವ ಪಟ್ಟಿದೆ, ಓ ಮಳೆರಾಯ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯಬಾರದೆ.

ವರ್ಷಧಾರೆಗೆ ಭೂಮಿ ಹಾತೋರೆದಿರಲು ನೀ ಬಂದು ಬಾಯಾರಿಕೆಯ ತನಿಸಬಾರದೆ, ಎಷ್ಟೋ ರೈತರ ಕನಸು ಮುರಿದಿರಲು ನೀ ಬಂದು ಅವರನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಗಿಸಬಾರದೆ, ಓ ಮಳೆರಾಯ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯಬಾರದೆ.

ಪಶು ಪಕ್ಷಿ ಸಂಕುಲವು ದಾಹದಿ ಬೆಂದಿರಲು ನೀ ಬಂದು ಸಂತಸದಿ ನಕ್ಕು ನಗಿಸಬಾರದೆ, ಮಲೆನಾಡ ಮೈ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿ ಹೋಗಿರಲು ನೀ ಬಂದು ಬಣ್ಣವ ಬಳಿಯಬಾರದೆ, ಓ ಮಳೆರಾಯ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯಬಾರದೆ.

ಕುಲ ಕೋಟಿ ಜೀವಗಳಿಗೆ ಆಸರೆಯಾಗಿರಲು ನೀ ಬಂದು ತನು ಮನವ ತನಿಸಬಾರದೆ, ಬಂದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ ನೀ ಮರಳಿ ಹೋಗುತಿರಲು ಮನದಿ ಮೂಡಿದ ಸಂತಸ ಸಂಗಡ ವಾಗುವುದೇ, ಓ ಮಳೆರಾಯ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯಬಾರದೆ.

    

      

- ವಸಂತ ಪುಂಡಲೀಕ, ಬಾಗೇವಾಡಿ.